Gebroken Enkel

Een enkel kan op meerdere plaatsen breken. De enkel kan zowel aan de buitenkant (kuitbeen) als aan de binnenkant breken (scheenbeen). Het meest voorkomend is de breuk aan de buitenkant, dat vaak ontstaat ten gevolge van een ernstige verzwikking, verstappen of een val.

Een patiënt met een gebroken enkel kan er meestal er niet meer op staan of lopen. Tevens is er vaak sprake van een forse bloeduitstorting en veel pijn bij het bewegen van de enkel. Daarnaast is er sprake van drukpijn op het gebroken bot.

Voor het behandelen van een gebroken enkel heb je een arts nodig. Die maakt een röntgenfoto om de breuk aan te kunnen tonen. Er kan dan worden gezien op welke plaats(en) het bot gebroken is. De behandeling van een gebroken enkel is geheel afhankelijk van de exacte plaats van de breuk en de stand van de breuk, maar de meeste breuken in enkels worden behandeld met gips. Soms moet er geopereerd worden.Na behandeling van is de enkelregio verzwakt en kan deze extra ondersteuning gebruiken.

Een enkelbandage geeft druk op en rondom de enkel. Deze druk bevordert de doorbloeding en activeert de omliggende spieren. Daardoor stabiliseert de bandage de voet zonder de beweeglijkheid te beperken, zodat de bandage ideaal is om tijdens het sporten of uw dagelijkse activiteiten te dragen. De bandage past in elk (sport)schoen en helpt uw enkel bij het herstel na de operatie/gips.

Een enkelbrace werkt volgens hetzelfde principe, maar biedt nog extra steun aan de enkel door de ingeweven baleinen.